Weer tweemaal blik Daventria Junioren!

Zowel op de ARGO sprint als op de NSRF slotwedstrijden wisten onze junioren roeiers wederom blik te trekken. Vrijdag om 13.00 uur een drukte van belang op ons parkeerterrein of op deze dag wellicht de braadoven. Het is 36 graden en dan een bowa laden met een acht, drie dubbeltweeën en een drie skiffs is voor onze elf junioren, coaches en Karin (ouder- en fietsvervoerder) geen pretje. Toch proberen we de vaart er in te houden, want we willen graag op tijd in Amsterdam zijn om als het even kan niets van Nederland – Brazilië te hoeven missen.

Dit laatste blijkt achteraf geen haalbare kaart, door de grote drukte op de weg en het inslaan van benodigdheden bij Appie Happy in Amsterdam, een winkelwagen vol pasta, brood, frisdank en meer van dat soort zaken zijn we toch nog redelijk laat en moeten we op de Bosbaan direct aan de slag met het vaar klaar maken van onze boten.

Hoewel ik het aardig weet te verbergen ben ik niet echt blij, immers staan we met één nul achter, en naar het schijnt blijkt Brazilië het ook nog vrij goed te doen. Ik kan helemaal niets mee krijgen van de wedstrijd. Dan opeens een geweldig gejuich en een run naar één van de bowa’s met tv; we staan in ieder geval weer gelijk. Eigenlijk best grappig, want niemand ziet iets en niemand weet precies wie het doelpunt heeft gemaakt. Maar dat mag de pret niet drukken.

Maar ja, we moeten nu echt het water op voor onze eerste start in de M182x met Floor/Maureen en Maud/Femke voor de ARGO sprint over vijfhonderd meter. Een geweldig spektakel waar niemand zich kan sparen en vol aan de bak moet. Op het moment dat Floor en Maureen hun boegbal als eerste in 01.47.42 over de meet drukken een geweldig gejuich, niet voor onze meiden maar Nederland heeft gescoord en staat met één been in de halve finale... Geweldig! Aan de overzijde van de baan zijn onze meiden aan het erevlot afgemeerd om hun blik in ontvangst te nemen vergezeld van een goot aantal feliciterende kussen op beide wangen en voor beide een overwinnaars roos. Zij roeien nog even uit, genietend van hun eerste sprintblik.

Na dit succes gaan nog een groot aantal van onze Daventria junioren de strijd op de sprint aan. Buiten de reeds genoemde M18 werd het voor allemaal hun debuut op deze sprintwedstrijd Zo als uit onderstaande tijden en plaatsing blijkt mogen wij absoluut en volkomen terecht trots zijn op onze junioren!

J182x Sybren/Laurens 01.42.34 (5).
J162x Bram/Jarno 01.46.63 (4).
M162x Silke/Quirine 02.00.16 (4).
M182x Maud/Femke 02.00.18 (5).
DN182x Els/Marleen 01.56.42 (5) combi Dav./Jason.
J181x Sybren 01.52.07 (2).
M161x Silke 01.57.07 (3).

De klok geeft 21.00 uur aan. De boten liggen gebonden op onze geel/zwarte bokjes en we vertrekken naar de camping voor onze eerste overnachting aldaar, eerst laden we alle spullen in ons campingchalet. De meiden gaan met het eten aan de gang, en terwijl de boys hun tent opzetten zetten, zitten Theo en ik te bedenken wat we missen na deze drukke en succesvolle dag. Al snel weten wij het antwoord en beseffen tegelijkertijd dat dit gerstenat niet meer op de gewenst temperatuur te verkrijgen zal zijn. We besluiten dat dit ons morgen niet meer zal overkomen.

We kunnen in een soort gaarkeuken de maaltijden bereiden en gelukkig buiten aan een gedekte tafel aanschuiven. Nu lust ik alles, al heb ik wel voorkeuren en hier hoort helaas niet onze standaard pasta bij. Theo probeert de pijn te verzachten door voor te stellen, morgen pasta te kopen in vlindervorm, welke volgens hem nog lekkerder smaakt en heel aantrekkelijk op je boord schijnt te liggen. Ik had laatst nog in Emmen een vlindertuin bezocht. Hoewel ik dat ontzettend mooi vond had ik nu niet het  idee had dat deze dingen in pastavorm mijn voorkeur voor aardappels met groente en vlees zouden kunnen verdringen.

Na een warme en onrustige nacht in het campingchalet op naar de Bosbaan voor een dag 2.000 meter wedstrijden op de NSRF slotwedstrijden. Ook vandaag gaan we volop aan de bak in de skiff en dubbeltwee. We starten in totaal negenmaal, waarvan viermaal in de skiff en vijfmaal in de dubbeltwee. In de skiff M18 weet Maureen in een sterk veld het fel begeerde blik te trekken, door als eerste haar skiff over de meet te drukken. Floor die ook in deze heat is gestart moet op de 1.000 meter concluderen dat Maureen wel heel sterk roeit en steeds verder uitloopt. Ze moest zichzelf herpakken om haar race goed te kunnen beëindigen en wordt uiteindelijk vierde.

Ook Silke M161x en Sybren J181x doen het meer als verdienstelijk in hun velden en eindigen beiden als derde. Sybren vaart tevens een nieuw PR. In de dubbeltwee varen Sybren en Laurens een prima race en worden in een nieuw PR van 07.08.24 keurig derde. Silke en Quirine leveren in hun heat een spannende strijd om plaats drie en weten deze met heel spannende en sterke eindsprint deze uiteindelijk zeker te stellen.

In het J16 veld starten Bram en Jarno hun allereerste 2.000 meter. Hoewel zij best nerveus zijn weten zij dit aardig onder controle te houden. Het uitbrengen van de boot verloopt moeiteloos en bij het vlot wacht een prettige verrassing. Johan Bolle die beide mannen coacht is ook afgereisd naar Amsterdam om hun eerste wedstrijd gade te slaan.

Na het oproeien worden de mannen opgeroepen om in baan 6 te starten. Behendig maar gespannen tot de tot de laatste vezel liggen ze klaar, wachtend op de commando’s van de starter. Na het commando gereed en met het afroepen van alle deelnemers gevolgd door het commando opgelet, volgt enkele seconde later de start doormiddel ven een harde piep en het verspringen van het licht van rood naar groen. Alle banen behalve baan zes met onze jongens schieten weg, onze jongens schijnen één en ander volledig te negeren, plots schieten zij alsnog weg. Onbegrijpelijk hard lopen zij het veld in en op de tweehonderd meter liggen ze weer gewoon midden in het veld. Wel besef ik dat dit niet lang kan worden vol gehouden, maar ze blijven keurig bij en worden er zeker niet afgevaren. Na het passeren van de 1.000 meter, zakt het tempo licht, maar de halen blijven netjes en krachtig en liggen beide mannen er nog steeds bij. Uiteindelijk lukt het net niet om een plaatsje op te schuiven en brengen zij hun boegbal als laatste over de meet in 07.57.10. Natuurlijk is dit een dikke PR. in je eerste wedstrijd omgeven met allerlei nieuwe dingen een tijd als deze neer kunnen zetten is zondermeer een prima resultaat.

De M182x hebben in hun heat weer tegen elkaar geloot en starten in een heat met alle favorieten bij elkaar. Zwaar is het zeker, maar we weten ook dat we kunnen winnen op de vijfhonderd meter liggen Floor en Maureen tweede. Nu volgt een spannend gevecht om de plaatsen één, twee en drie wat resulteert in een derde plaats op de duizend en vijftienhonderd met een sterke eindsprint zijn we toch nu toe altijd in staat geweest het spel op de wagen te krijgen en te zorgen voor een spannende finale. Helaas ondanks verwoede pogingen zit het er vandaag niet in en blijven we derde. Maud en Floor varen een prima race maar tegen het geweld van de andere meiden kunnen ze niet op en worden derhalve laatste in deze heat.

Zo... de dag op de Bosbaan zit er op, dus naar de camping voor een welverdiende maaltijd van pasta zonder vlinders maar wel met hetgeen Theo en ik gisteren nodig hadden gemist. Net nadat wij ons gelaafd hebben aan onze eerste slokken, loopt Jan van roeivereniging Salland ons voorbij een collega jeugdcoach die schijnbaar net zoveel dorst had als wij. Bij het zien van onze gekoelde blikjes vertraagt hij overduidelijk zijn pas en met een blik in zijn ogen die wij op de één of andere manier niet kunnen weerstaan. ociaal als we zijn bieden wij hem aan om er gezellig één mee te drinken. Jan zeker niet te beroerd om ons aanbod te aanvaarden schuift gezellig aan en nuttigt twee van onze duur verdiende en betaalde gekoelde heerlijkheden eigenlijk jammer, maar ja voor je vrienden...!
Hoewel we zondag eigenlijk maar vijf keer over de baan hoeven moeten we toch om 06.00 op daar Silke en Quirine om 07.55 uur van start gaan. Verder starten we nog viermaal in de dubbeltwee verspreid over de hele dag. Floor en Maureen stappen nog even in de M18 combi acht en worden ook nog tweede in dit veld.

Zowel Bram en Jarno als Sijbren en Laurens, Maureen en Floor varen alle drie een sterke Pr in hun race hetgeen onderstreept dat we nog steeds de stijgende lijn te pakken hebben. 23 wedstrijden verder starten we om 18.30 uur de terug reis naar Deventer. Na aankomst het traditioneel afladen van de bowa en bestellen we wat bij een bekende pizzaketen. Welicht iets te veel denk ik, maar ach, ze zijn nu één maal dol op dit soort eten. Zo komt na het nuttige van 12 pizza’s met de nodige cola een eind aan dit weekend

Het was een leuk, gezellig, druk (soms iets te), maar vooral goed en sportief gevaren weekend.

Thom